Een polis van levensverzekering vermeldt de verzekeringnemer (degene die de polis heeft afgesloten) de verzekerde (het verzekerd lichaam) en de begunstigde is degene die de uitkering na overlijden ontvangt. De begunstigde kan bij naam genoemd worden maar vaker staat er een aanduiding welke hoedanigheid de begunstigde heeft, bijvoorbeeld: de verzekeringnemer, de echtgenoot, ouders, kind of de verzekerde zelf (waarna de erfgenomen in beeld komen).
De begunstiging kan meestal tijdens de looptijd van de verzekering nog gewijzigd worden. Bij echtscheiding is het daarom aan te raden om de polissen na te kijken, wie daarop als begunstigde staat vermeld. Is de echtgenote van wie je gaat scheiden met naam aangeduid, dan kun je de begunstiging wijzigen. Daarvoor neem je contact op met de verzekeraar. Doe je dat niet dan zal de verzekeraar na overlijden uitkeren aan de met naam genoemde ex-echtgenoot/begunstigde, ook al ben je inmiddels van elkaar gescheiden. Mogelijk is dat ook de bedoeling geweest, bijvoorbeeld omdat de ex-echtgenote/begunstigde tevens moeder is van de kinderen en door het overlijden de alimentatie wegvalt, maar misschien is dat echt niet de bedoeling geweest en is de overledene simpelweg vergeten de begunstiging aan te passen.
Artikel 7:967 lid 2 BW bepaalt dat indien de begunstigde in hoedanigheid is aangeduid, dan wordt de aanwijzing vermoed te zijn gedaan ten behoeve van hem die deze hoedanigheid bezit ten tijde dat de aanwijzing onherroepelijk wordt. De aanwijzing wordt in ieder geval onherroepelijk door overlijden van de verzekerde. Wanneer de 'echtgenote' (zonder naam) is aangewezen als begunstigde, wordt degene met wie de verzekerde op het moment van zijn overlijden gehuwd is, vermoed als begunstigde te zijn aangewezen, tenzij van een andere bedoeling blijkt. Deze 'andere bedoeling' betreft de bedoeling van de verzekeringnemer. De vermoedens waarover in dit artikel wordt gesproken, wijken voor een andere bedoeling van de verzekeringnemer.
In het geval de begunstigde zowel bij naam als in hoedanigheid is aangeduid: dan wordt de aanwijzing vermoed te zijn gedaan ten behoeve van de bij naam aangewezen begunstigde. De naam prevaleert dus.
De bedoeling van de verzekeringnemer is doorslaggevend, maar heel vaak is de bedoeling achteraf (na overlijden van de verzekeringnemer) niet meer te achterhalen. Vandaar ook het advies om de polissen na te kijken of de begunstiging nog overeenkomt met de wensen en zo nodig de begunstiging aan te passen.