Gekregen van mijn vader..dus van mij..

Bij een gemeenschap van goederen of een gemeenschap van inboedel (overeengekomen in de Huwelijkse Voorwaarden), levert de praktische verdeling bij de scheiding  vaak een conflict op.  De praktisch meest makkelijke manier is gewoon het huis doorlopen en om de beurt kiezen. Maar soms lukt dat niet om de simpele reden dat partijen niet meer samen door het huis kunnen lopen. Lijsten van de inboedel, gemaakt door partijen ieder voor zich, leveren veel discussie op. De inboedelverdeling is een emotioneel gebeuren omdat er veel herinneringen boven komen en de scheiding komt dan echt binnen.  Het argument dat iets cadeau gekregen is bij een speciale gebeurtenis bijvoorbeeld, is een emotioneel argument. Een schenking levert pas privé-eigendom op als er sprake is geweest van een uitsluitingsclausule bij de schenking. De nieuwe regels omtrent de gemeenschap van goederen heeft hier overigens wel verandering in aangebracht, maar die geldt alleen voor mensen op of na 1 januari 2018 gehuwd. 
Het kan geen kwaad om bij de onderlinge verdeling rekening te houden met emotionele argumenten ook al leveren deze  geen juridisch houdbaar argument op. De inboedel moet immers toch op de een of andere manier verdeeld worden en als dat niet lukt onderling, dan wegen de kosten meestal niet op tegen de baten. Procederen is kostbaar en voor de rechtbank is het onmogelijk om een beslissing te nemen op basis van emotionele argumenten. Vaak wordt een deskundigenoordeel gevraagd als partijen er na lang soebatten nog niet uit zijn gekomen en de kosten daarvan zijn ook voor partijen. De kosten van een deskundigenrapport wegen vaak niet op tegen de (economische)waarde van de inboedel. Na een deskundigenoordeel kan de inboedel naar waarde gelijk worden verdeeld tussen partijen. Dit heeft alleen zin als er echt waardevolle zaken zijn. De deskundige geeft niet aan wat van wie is. Daarover gaat de rechter. Sommige zaken kunnen wel verknocht zijn en daarmee kan de rechter rekening houden bij zijn oordeel. Zaken kunnen in mindere of meerdere mate verknocht zijn. Medische hulpmiddelen bijvoorbeeld zijn duidelijk verknocht aan degene die ze nodig heeft. Sieraden echter zijn minder verknocht in die zin dat deze wel aan de persoon kunnen worden toebedeeld die ze altijd gedragen heeft, maar tegen vergoeding van de helft van de waarde aan de ander.
De waarde van de inboedel kan altijd in geld worden uitgedrukt en op die manier in de verdeling worden betrokken. De gehele inboedel (of een deel daarvan) kan bijvoorbeeld worden weggestreept tegen de auto. De ene partij krijgt dan de auto toebedeeld en de andere partij de inboedel. Indien er verschil in waarde is blijft er een vergoeding wegens overbedeling over. Eigenlijk zou de inboedel het meest makkelijk te verdelen moeten zijn bij scheiding, maar in de praktijk blijkt dat heel anders te liggen.