Invloed van schulden op draagkracht

By l.scheepens@hotmail.com
•
05 Sep, 2019
•

Tellen schulden mee bij de vaststelling van kinderalimentatie?

Ingevolge artikel 1:397 lid 1 BW dient bij het bepalen van het bedrag aan kinderalimentatie enerzijds rekening te worden gehouden met de behoefte van het kind en anderzijds met de draagkracht van de alimentatieplichtige. De voor alimentatie beschikbare draagkracht wordt bepaald aan de hand van inkomen en lasten. Bij kinderalimentatie wordt gerekend met forfaitaire lasten, dat wil zeggen dat niet de werkelijke lasten tellen maar een bepaald deel van het inkomen wordt in aanmerking genomen voor bijvoorbeeld de woonlasten. Het invoeren van de berekeningsmethode met forfaitaire lasten scheelt een groot aantal wijzigingsverzoeken dat wordt ingediend bij de rechtbank. Waar vroeger een procedure kon worden gestart indien de alimentatieplichtige opnieuw ging samenwonen is dat nu verleden tijd. De forfaitaire woonlast blijft immers hetzelfde ook als iemand gaat samenwonen. De premie ziektekostenverzekering wordt forfaitair vastgesteld en voor alle overige lasten (gas, water, licht, eten, drinken, telefoon etcetera) geldt ook een bepaald bedrag. Tenminste: als het gaat om de vaststelling van kinderalimentatie, niet bij de vaststelling van partneralimentatie. Voor de aflossing op schulden geldt geen forfaitair bedrag. Telt dan het werkelijke bedrag dat maandelijks wordt afgelost? Niet zonder meer.

Als een maandelijkse aflossing op schulden wordt opgevoerd in de draagkrachtberekening, komen er veel vragen die beantwoord zullen moeten worden en deze antwoorden worden heel kritisch tegen het licht gehouden. Het gaat daarbij niet alleen om het bestaan van de schuld die bewezen moet worden. Vragen als: wanneer is de schuld ontstaan, wordt er afgelost op de schuld, was er een noodzaak voor het ontstaan van de schuld, wat is de looptijd van de schuld? Een schuld die tijdens het huwelijk is ontstaan door toedoen van beide echtgenoten wordt anders bezien dan een schuld die na het huwelijks is ontstaan. Er kan echter een noodzaak zijn geweest om de schuld aan te gaan na het huwelijk. Dat eerder niet werd afgelost op de schuld kan goede redenen hebben. Alles omtrent de schulden moet echter in een procedure goed worden uiteengezet en met bewijzen worden onderbouwd. Dat betekent omgekeerd dat ook de rechter die moet oordelen over de draagkracht zijn beslissing goed dient te motiveren. Zo blijkt ook uit een recente uitspraak van de Hoge Raad 5 juli 2019, ECLI:NL:HR:2019:1086.
De Hoge Raad vernietigde een uitspraak van het Gerechtshof Den Haag omdat het hof zonder toereikende motivatie voorbij ging aan hetgeen aangaande de schulden expliciet naar voren was gebracht door de man. De Hoge Raad overweegt: ‘Het hof overweegt ten aanzien van de door de man gestelde schulden dat het in totaal om een bedrag ad € 54.049 gaat. Gelet op de stellingen van partijen ten aanzien van de (afbetaling van de) schulden als voornoemd, acht het hof het redelijk om bij de bepaling van de draagkracht van de man rekening te houden met een aflossing van € 500 per maand in de periode van 1 december 2016 tot en met 31 december 2018 (…).’ Het hof heeft niet toegelicht waarom het redelijk is om rekening te houden met een aflossing van € 500 per maand en is niet ingegaan op de stelling van M dat hij door middel van loonbeslag in 2017 een bedrag van € 761,89 per maand afloste en in 2018 maandelijks € 1.135,26. Het oordeel van het hof met betrekking tot het aflossingsbedrag van € 500 per maand is daarom niet voldoende gemotiveerd. De Hoge Raad vernietigt en verwijst vervolgens naar een ander Gerechtshof.

Mr. Lilian Scheepens

Share

Mail