Ontslagvergoeding en draagkracht
- By l.scheepens@hotmail.com
- •
- 13 Jan, 2021
- •
bij vaststelling van alimentatie wordt tevens rekening gehouden met een ontslagvergoeding
Alimentatie wordt vastgesteld op basis van behoefte (aan de zijde van de ontvanger) en de draagkracht aan de zijde van de onderhoudsplichtige. Bij de kinderalimentatie wordt de draagkracht van beide ouders (en soms ook nog een stiefouder) met elkaar vergeleken. De berekening van de draagkracht wordt gemaakt aan de hand van de Tremanormen uit het rapport van de Expertgroep Alimentatie. De Tremanormen zijn geen wet maar geven richtlijnen die meestal worden gevolgd. Uiteraard vormen bij de vaststelling van de draagkracht het inkomen en de (forfaitaire) lasten de ingrediënten en soms het vermogen. Een juiste vaststelling van het inkomen is dan ook van groot belang. De Tremanormen geven daarvoor aanwijzingen.
Tussen partijen kan discussie ontstaan of en in hoeverre bepaalde inkomsten moeten worden gerekend tot het vaste, redelijkerwijs te verdienen inkomen waarvan moet worden uitgegaan in de alimentatieberekening. Zo kwam bij het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden de vraag aan de orde of een ontvangen ontslagvergoeding als aanvulling op het inkomen moest worden meegenomen bij de vaststelling van de hoogte van het inkomen. Het Hof deed uitspraak op 10-12-2020.
Partijen waren gehuwd geweest tot 2012 en hadden in het kader van de echtscheiding onder meer financiële afspraken gemaakt met betrekking tot de kinderen en deze afspraken vastgelegd in een ouderschapsplan. Vanwege een wijziging van omstandigheden was de rechtbank in 2019 onder meer verzocht om de bijdrage voor de kinderen opnieuw vast te stellen.
In hoger beroep bij het Hof stelt de man dat de rechtbank bij de bepaling van het netto besteedbaar inkomen en de draagkracht van de vrouw ten onrechte geen rekening heeft gehouden met de ontslagvergoeding van ongeveer € 30.000,- netto die de vrouw in 2018 heeft ontvangen. De vrouw ontvangt thans een inkomen uit een nieuwe dienstbetrekking en een aanvulling uit de WW-uitkering. Met de ontslagvergoeding heeft de vrouw de mogelijkheid om haar huidige inkomen voor een periode van 49 maanden aan te vullen, aldus de man.
De vrouw betwist dat rekening dient te worden gehouden met de door haar ontvangen ontslagvergoeding, nu deze is verbruikt voor onder andere het vervangen van verouderde spullen.
Het hof overweegt als volgt. Uit de door de vrouw overgelegde vaststellingsovereenkomst blijkt dat de arbeidsovereenkomst van de vrouw per 1 oktober 2018 is beëindigd. De vrouw heeft in dat kader in november 2018 een beëindigingsvergoeding ontvangen van € 71.491,71 bruto. Dit komt neer op ruim € 30.000,- netto. Naar het oordeel van het hof kan in redelijkheid van de vrouw worden verwacht de terugval in inkomen sinds het ontslag aan te vullen tot het niveau dat zij bij haar voormalige werkgever verdiende en mag van haar voorlopig ook nog worden verwacht haar inkomen aan te vullen. Daartoe overweegt het hof dat de man in hoger beroep voldoende heeft geconcretiseerd op welke wijze het hof rekening dient te houden met de ontslagvergoeding en wat dit betekent voor het inkomen van de vrouw. De beëindigingsvergoeding is nu juist bedoeld om een inkomensterugval te compenseren. De keuze van de vrouw om dit geld op andere wijze te besteden dient in beginsel voor haar rekening te blijven. Voor zover sprake is geweest van noodzakelijke (extra) uitgaven zou dit wellicht anders kunnen zijn, maar de vrouw heeft onvoldoende gespecificeerd onderbouwd waaraan de gelden zijn besteed. Naar het oordeel van het hof heeft de vrouw daarmee de stelling van de man dat de vrouw (in ieder geval een deel van) de door haar ontvangen beëindigingsvergoeding had kunnen reserveren om na haar ontslag bij de terugval in haar inkomen aan te vullen, onvoldoende betwist. Gelet op haar onderhoudsplicht jegens de kinderen mocht dat ook van haar worden gevergd. Aannemelijk is dat de vergoeding nog niet volledig zou zijn besteed indien de vrouw andere keuzes had gemaakt.
